Vandaag heeft kwaliteitskrant AD de voorpagina ingeruimd voor een goed onderbouwd stuk met een zeer genuanceerde kop: Extra inzet politie tegen ramadan-criminaliteit. Het stuk is geschreven door de heren Ivar Penris en Robbert Salome. Dat er bij het AD altijd twee mensen aan dit soort belabberde stukjes werken is mij een groot raadsel. Het stuk zou in een namiddag in een kwartiertje in elkaar gedraaid kunnen worden door de eerste de beste stagiaire.

Volgens het stukje (ik kan en zal het geen artikel noemen), worden tijdens de ramadanperiode extra agenten ingezet in Utrecht en Den Haag. De korpsbeheerder van Utrecht geeft aan dat er extra mensen worden ingezet, maar wil niet zeggen hoeveel en de Haagse politie en gemeente geven aan dat ze de feestmaand zien als een ander groot evenement als Koninginnenach en oud en nieuw. Voor zover niks schokkends dus.

Maar dan gaan de heren Penris en Salome helemaal los. In de eerste alinea van het stukje wordt gezegd dat de politie in Den Haag meer agenten de straat op zal sturen om inbraken en autokraken tegen te gaan. Dat is niet wat de politie van Den Haag heeft verklaard, maar dit terzijde. In de volgende zin staat, dat veel Marokkanen deze zomer hier blijven, omdat vasten in het warme Marokko een stuk zwaarder is. De eerdere zin over autokraken en inbraken in combinatie met de zin over thuisblijvende Marokkanen, suggereert op z’n minst dat die Marokkanen wel eens wat met die autokraken en inbraken van doen kunnen hebben. Dat stoort me. Net zoals het gebruik van het woordje ‘veel’. Hoeveel dan? En waar blijkt dat uit? Maar wacht, ik heb voor mijn beurt gesproken, want later in het artikel wordt meer duidelijkheid gegeven.

Ik raap even twee uitspraken bij elkaar. ‘Het is voor het eerst sinds 32 jaar dat de vastenmaand precies in de Nederlandse zomervakantie valt.’ Een andere uitspraak uit het artikel: ‘Vorig jaar viel één week van de zomervakantie samen met de ramadan….’ Nu weet ik dat de ramadan elk jaar 11 dagen opschuift. Dat heeft te maken met het feit dat de islamitische kalender een maankalender is en zo’n kalender komt elk jaar ongeveer 11 dagen te kort. Daar de zomervakantie 6 weken duurt, is het onmogelijk dat er vorig jaar maar 1 week overlap was en nu ineens 6 weken. Even twee minuten op Google zoeken en het antwoord wordt zichtbaar. Ik ben uitgegaan van de regio midden, omdat daar de ‘rampgebieden’ Utrecht en Den Haag in vallen. In 2011had de regio midden vakantie van 2 juli t/m 14 augustus. De ramadan begon toen op 1 augustus en eindigde op 30 augustus. Dat betekent dus een overlap van twee weken en niet van één, zoals in het stuk wordt gesuggereerd. In de regio noord (waaronder Amsterdam) viel de gehele ramadan samen met de schoolvakanties en in zuid (waaronder Rotterdam) was er een overlap van drie weken. In 2012 beginnen de schoolvakanties in de regio midden op 7 juli en eindigen op 19 augustus. De ramadan begin op 20 juli en eindigt op 19 augustus. In plaats van twee weken, vallen nu alle vier de ramadan weken in de vakantie. Dat geldt ook voor de regio’s noord en zuid. De uitspraak in de krant over een overlap van één week in 2011, klopt dus niet. Misschien is het een beetje flauw om dat vast te moeten stellen, maar hoe kan ik iets aannemen van iemand die blijkbaar zomaar wat roept?

Nog twee prachtige zinnen, welke een analyse meer dan waard is: ‘Normaal viert zeker de helft van de van oorsprong Marokkaanse gezinnen in de zomer vakantie in Marokko. Nu blijft naar schatting 80 tot 90 procent thuis.’ Zeker de helft? Naar schatting? Hoe komen de schrijvers van dit artikel aan die cijfers. De woorden zeker de helft  suggereren dat ze geen idee hebben en de schatting van 80 tot 90 procent lijkt ook zomaar uit de lucht te vallen. Wat moet ik hiermee?

De directeur van het gezaghebbende Utrechtse onderzoeksbureau Labyrinth, de heer Nathan Rozema, doet een paar rake uitspraken. ‘De kinderen zijn vrij en er is bijna niemand die op ze let’. En ook. ‘De moeders, die nu nog vaak meegaan naar de speeltuin, staan de hele dag in de keuken en de vaders gaan na zonsondergang vaak naar de moskee’. In deze twee zinnen worden de woorden bijna, hele en vaak (2x) gebruikt. Er is bijna niemand die op ze let. Bijna niemand? Dus wel bij een paar? Hoe moet ik dat zien? En dan die arme moeders. Ze staan de hele dag in de keuken. Begrijp ik het goed dat alle Marokkaanse moeders de hele dag in de keuken staan? De hele dag? Dat lijkt me sterk, maar ja, als de directeur van Labyrinth het zegt, dan zal het wel zo zijn. De moeders die nu nog vaak meegaan naar de speeltuin, kunnen dat straks niet meer, want dan moeten ze koken. Ze doen dat nu dus nog wel vaak. Hoe vaak dan? En dan die vaders. De mannen toch. Ze gaan vaak naar de moskee. Nee, ik weet wel waar ik mijn onderzoek in het vervolg laat uitvoeren. Labyrinth lijkt mij bijzonder geschikt. Beste meneer Nathan Rozema, zou u voor mij kunnen uitzoeken in welke mate allochtonen in mijn wijk een supermarkt bezoeken, zodat ik mijn producten aan de bevolkingsgroep kan aanpassen. Het antwoord: nou, best vaak. Woorden als vaak en veel hebben totaal geen toegevoegde waarde en moeten worden geweerd uit dit soort stukjes.

Dan lijkt er een einde te zijn gekomen aan mijn ergernissen, maar op pagina 8 gaat het nog even door. ‘Het is onze ervaring dat jongeren ’s avonds massaal naar buiten gaan en daar vervelend doen. We proberen dat met maatregelen tot een minimum te beperken’. In het stukje in het AD worden aanhalingstekens gebruikt, ten teken dat er iemand geciteerd wordt. Maar wie blijkt dit gezegd te hebben? Medewerkers van Haagse welzijnsinstellingen. Hoe moet ik mij dat voor me zien? Het AD heeft een groep medewerkers van verschillende Haagse welzijnsinstellingen verzameld op het Malieveld, waarna ze gezamenlijk bovenstaande uitspraak hebben geuit? Of hebben de journalisten wat uitspraken bij elkaar geveegd en daar een leuke quote van gemaakt? Dat laatste zou dus een verandering van de waarheid zijn, maar ja, wie let daar nog op bij het AD?

Een laatste stukje diepgravende onderzoeksjournalistiek levert een verrassend feit op. ‘In 2008 was er een dramatische stijging van het aantal autokraken’, zegt projectleider Karim El Bouayadi. Ik neem aan dat hij bedoelt dat die autokraken gepleegd zijn tijdens de ramadan. Een dramatische stijging? Ging het van 2 naar 4 autokraken (een stijging van 200% is redelijk dramatisch) of gaat het om andere getallen. Helaas, cijfers worden niet genoemd. Wel geeft deze meneer aan dat de door hun gekozen aanpak ‘wel geholpen’ heeft. Hier ook weer geen cijfers. Als ik niet weet hoe groot de dramatische stijging is en hoe groot de daling, heb ik er niks aan. En dan nog dit. In 2008 was de ramadan van 2 september tot 2 oktober. Helemaal niet in de zomervakantie. De link met dit stukje ontgaat mij daarom. En nog een tweede puntje. De politie van Rotterdam en Amsterdam nemen geen extra maatregelen, terwijl vorig jaar de ramadan daar drie en vier weken overlap had met de schoolvakantie.

Als ik het hele stuk gelezen heb, kan ik maar één ding concluderen. Het AD wil ons doen geloven dat Marokkanen tijdens de ramadan gaan stelen en dat ze dat deze zomer in Nederland doen, omdat ze allemaal hier blijven. Fijn om te lezen als je een hardwerkende, goed opvoedende Marokkaan bent. Ik vraag me af hoe het komt dat allochtonen zich steeds minder thuis voelen in Nederland.

Zo werkt het dus. De politie pakt iemand op, gebruikt daarbij geweld, dit wordt gefilmd en een nieuwe rel is geboren. Discussies in gemeenteraad van Rotterdam. Talloze gesprekken op tv, want tsja….dit kan toch niet!

Uit onderzoek naar het geval van de trappende agente is gebleken dat de te arresteren man eerder al flink agressief was. Nu zag het trappen van de agente er een beetje onbeholpen uit, dus misschien zijn Kamervragen over de gevechtstraining van de politie opportuun, maar het lijkt me niet nodig om hier overstuur op te reageren.

Het meest ergerlijke zijn de reacties op tv. Telkens als een dergelijk geval zich aandient, weet werkelijk niemand waar het over gaat. Over poltiegeweld wordt doodleuk gemeld dat ‘het steeds vaker voorkomt’. Politieagenten zouden steeds meer geweld gebruiken, ook als het niet nodig is. Ow ja? Hoe vaak gebruikte de politie dan geweld in 2011? Of in 2010? Of in 2002, zodat we ook kunnen kijken of er sprake is van een stijgende trend. En van hoeveel van de gevallen was het gebruik van geweld dan buiten proportie? Nergens worden dit soort gegevens gebruikt in de discussie. Het enige wat gebeurt, is dat een incident wordt gefilmd. Als er niets op film staat, is het probleem er dus ook niet.

Het is nog daar aan toe dat SBS6 mensen op straat interviewt, die zeggen dat ‘hullie wel moge sloan, moar wij nie. Want dan wor je gelijk gepakt’. Maar politici gaan er ook mee aan de haal. Zonder zich druk te maken over feiten en cijfers worden standpunten ingenomen en mensen op het matje geroepen. Het zou fijn zijn als politici zich wat meer van de feiten aantrokken en wat minder van de onderbuik van de gemiddelde burger.

Er komt weer eens een Top de Toppen aan. Europese leiders gaan praten over een oplossing voor de Eurocrisis. Die oplossing komt er natuurlijk niet, nog niet in ieder geval. Ik zal wel even helpen.

Optie 1

De Euro blijft het betaalmiddel van de Europese landen. In dat geval is het nodig dat er een gezamenlijk monetair beleid wordt gevoerd door een Europese regering, met aan het hoofd een Europese president. De regering int de belastingen en zorgt voor een goede verdeling over de verschillende gebieden. Het spreekt voor zich dat deze regering moet worden gecontroleerd. Dat gaat gebeuren door het Europees parlement. De regering en het parlement worden gehuisvest in Brussel. Dat is nu ook al het geval, geen woorden meer aan vuil maken dus. We maken van Brussel een onafhankelijk onderdeel van de Europese Unie en bombarderen het tot hoofdstad. Samen met de lidstaten wordt gekeken welke zaken nog meer door de Unie geregeld moeten worden. Te denken valt aan defensie, het buitenland beleid, economische zaken en handel. Een aantal zaken kunnen door de landen zelf worden aangestuurd, zoals onderwijs, zorg, het wegennet. Zaken die overigens ook prima in Brussel geregeld kunnen worden. Het is maar waar je voor kiest. Dan moeten we nog even kijken of alle belastingen naar Brussel gaan, of dat het als land ook mogelijk is om eigen belastingen te heffen.

Hoe gaat dat Europees parlement er uit zien zegt u? Waarom moeilijk doen, als het voorbeeld aan de andere kant van de plas gebruikt kan worden. In het huis van afgevaardigden zitten afgevaardigden uit de verschillende landen. De aantallen worden bepaald door te kijken naar het aantal inwoners. En ja, inderdaad. Er zullen dan veel minder Nederlanders in het parlement zitten dan Duitsers. Is dat erg? Nee. De senaat zal bestaat uit 2 of 3 afgevaardigden per land, zodat elk land op dezelfde wijze vertegenwoordigd is.

Optie 2

De euro wordt afgeschaft en elk land voert weer een eigen munt in. De afspraken op het gebied van handel worden gehandhaafd, verder zoekt iedereen het lekker zelf uit.

Andere mogelijkheden zijn er niet. Gesprekken over noodfondsen en andere lapmiddelen worden alleen maar gevoerd, omdat niemand kan kiezen.

Ik zou gaan voor optie 1. Vergeet niet dat  West Europa een historische periode van 65 jaar zonder oorlog kent. Ik zou dat graag zo houden. Een goed georganiseerde Europese Unie kan daar voor zorgen.   

Vandaag in het AD: DNB: Spaar en los hypotheek af. Ow jee. Snel verder lezen: Directeur centrale bank wijst op donkere tijden. Het wordt er namelijk niet gemakkelijker op. Was ik net opgefleurd door het bericht dat de recessie helemaal geen recessie is, krijgen we dit weer.

Een verhaal over geslonken vertrouwen in de financiële sector en doemscenario’s over de huizenmarkt, de zorg en de pensioenen. Maar gelukkig is het niet alleen maar kommer en kwel als het gaat om de financiën. Er is geen reden voor paniek, staat in de laatste alinea. Waarom dan wel dit interview?

Met Nederland gaat het slecht, met Duitsland gaat het goed. Anders dan de heren en dames politici ons doen geloven, komt dat niet door de acties van deze of de vorige regering. Politici hebben echt niet het vermogen om de wereldeconomie te beïnvloeden. We dobberen maar wat mee op de hoog- en laagconjuncturen. Politici kunnen er wel voor zorgen dat een land beter kan omgaan met terugslag, door op tijd de juiste maatregelen te nemen. Toen het nog goed ging met ons landje en met West Europa, hebben de Duitsers besloten om verschillende aanpassingen te doen op bijvoorbeeld de arbeidsmarkt. Aanpassingen die bij ons ook nodig waren, maar die niet zo populair waren. Impopulaire maatregelen zorgt voor minder stemmen, en het ging toch lekker zo? Waarom mensen lastig vallen met langer doorwerken en verminderen van de hypotheekaftrek. Dat schuiven we maar eventjes voor ons uit. Het verschil met de Duitsers is nu, dat wij allerlei paniekmaatregelen moeten nemen, die daar al lang zijn doorgevoerd. En dat is de eigenlijke rede van de problemen hier en de rust daar. Maatregelen leveren altijd onrust op. Als een minister roept dat iedereen langer moet doorwerken, stort de wereld van Henk en Ingrid nog net niet in. Het idee dat ze over 30 jaar nog 2 jaar extra moeten werken, maakt dat ze compleet over de zeik gaan. En dan wordt er ook nog maar eens meegedeeld dat de hypotheekrenteaftrek misschien verdwijnt en dat de reiskostenvergoeding belast gaat worden. Dat is natuurlijk te veel van het goede.

Overal staat in de krant dat het consumentenvertrouwen laag is. Dat is logisch, want de mensen weten niet wat er morgen gaat gebeuren. Een tip voor de toekomstige politici. Neem impopulaire maatregelen in economische rustige tijden. Dan kunnen mensen daar aan wennen en hoeft er niet gehakt te worden in tijden van recessie.

Vraag ik me alleen af wat mevrouw Kellermann van de DNB bezielt om zo’n interview te geven. We willen toch juist dat het consumentenvertrouwen stijgt?

In het AD van afgelopen weekend stond een interview met Alexander Pechtold afgedrukt. De strekking van het verhaal was, dat mensen in Nederland wat minder moesten somberen. Pechtold geeft aan dat de welvaart in ons land zeer groot is dat we het met elkaar goed geregeld hebben. Vandaag stond er natuurlijk een aantal ingezonden brieven in het AD. De strekking van deze meedenkers: Pechtold heeft het helemaal mis, want we zijn wel massaal zielig in dit land.

Een reactie zou natuurlijk kunnen zijn: Die Pechtold heeft makkelijk praten. Net als die andere graaiers in Den Haag heeft hij een geweldig salaris en woont hij  in een mooi huis in Wageningen. En dergelijke reactie doet het goed op verjaardagen en andere onderbuikbijeenkomsten. Knikkende hoofden en ondersteunde opmerkingen alom. Een belangrijke regel van een onderbuikbijeenkomst, is wel dat er weinig tot geen feiten mogen worden opgelepeld. Want tsja, wie zit er nu op feiten te wachten.

Alexander Pechtold heeft inderdaad een uitstekend salaris en woont in Wageningen. Of het een mooi huis is weet ik niet, want ik weet niet waar hij exact woont. Dat doet ook niet terzake, net als het uitstekende salaris. Laten we kijken naar wat hij zegt. Pechthold geeft aan dat Nederland er keurig aangeharkt bijligt. Ook zegt hij dat bejaarden het beter hebben dan ooit. Waar mensen vlak na de oorlog in grote zalen werden ondergebracht en ik bij een bezoek aan mijn oma op haar bed moest gaan zitten, omdat dat midden in de kamer stond, hebben bejaarden tegenwoordig de beschikking over een prachtig appartement met alle voorzieningen. En als u dan aankomt met een verhaal over een verzorgingstehuis waar dat niet zo is, kan ik u twee verzorgingstehuizen laten zien waar de voorzieningen wel helemaal van deze tijd zijn.

Op dit moment hebben wij als land een niveau van welvaart bereikt, dat ongekend is in de geschiedenis van ons land en van de wereld. In vergelijking met onze voorouders zijn onze huizen veel beter, ontvangen we zorg van een ongekend hoog niveau en houden we meer dan ooit de mensen binnen boord die niet voor zichzelf kunnen zorgen. Het klopt natuurlijk wel dat er mensen zijn in ons land, die het minder hebben dan anderen. Dat zal altijd zo zijn, of we moeten een soort communistische heilstaat beginnen. Maar ook dan zullen mensen niet allemaal gelijk zijn, want George Orwell zei het al in Animal Farm: ‘Alle beesten zijn gelijk, maar sommige beesten zijn meer gelijk dan anderen’. Het is een gegeven dat sommigen minder profiteren van de rijkdom en welvaart dan anderen en dat deze mensen daarover klagen. Indien wij zo rijk zouden zijn, dat we in onze huizen gouden kranen konden aanleggen, dan zullen de mensen die ‘alleen maar’ zilveren kranen kunnen betalen, klagen dat ze het niet goed hebben.

Terug naar D66. Ze hebben, net als alle andere politieke partijen, niet een antwoord op alle problemen, maar ze komen wel in de buurt. Ze komen met voorstellen die gewoon goed zijn, zonder zich zorgen te maken over de impopulariteit van de maatregelen. Zo willen ze de hypotheekrente afschaffen. Uitstekend. En ze willen investeren in het onderwijs. Ook een goed plan, al moet er wel goed gekeken worden naar het doel van de investeringen. Simpelweg meer geld naar het ministerie van onderwijs sturen, zorgt niet voor beter onderwijs. Hooguit wordt een aantal bestuurders rijker.

Helaas zal een grote groep kiezers D66 links of rechts laten liggen. Misschien moet Alexander Pechtold roepen dat de AOW leeftijd op 65 moet blijven, of dat ontwikkelingssamenwerking afgeschaft moet worden, zodat het uitgespaarde geld geïnvesteerd kan worden in asfalt en autovoorzieningen. Allebei belachelijke plannen, maar het levert waarschijnlijk wel stemmen op. 

Op de site van De Telegraaf staat een artikel over de directeur van het GVB. Hij zou er een potje van hebben gemaakt en als dank mag hij tegen een riant salaris adviesjes gaan geven aan de bouwers van de Noord/Zuid lijn. Handig. Een goed advies is nooit weg, zeker niet bij de Noord/Zuidlijn.

Als dit waar is (en waarom zou het niet waar zijn, het staat immers in De Krant van Wakker Nederland), dan is dat natuurlijk een beetje vreemd. Iemand doet zijn werk niet en krijgt dan een ander baantje aangeboden, door medewerkers betiteld als ‘Chef lege dozen’. De man zelf ontkent, maar forensisch accountants (ja, ja. Ze bestaan. Forenisisch accountants!) hebben aangetoond dat de man wel degelijk fout op fout heeft gestapeld.

Dit is smullen natuurlijk! Op de site van De Telegraaf stond het artikel weergegeven, met daaronder in rode letters : reageer nu! Met uitroepteken uiteraard. Nou, dat hoef je onze Telegraaflezers niet twee keer te vragen. Een kleine bloemlezing van de ingezonden stukken volgt. Om te laten zien dat we het hier hebben over hardwerkende Nederlanders, heb ik de taalfouten laten zitten.

Martijn uit Voorburg schrijft:  

Op 12 september kunnen we een sterk NEE tegen dit soort wanpraktijken laten weerklinken in Den Haag door op de PVV te stemmen. Indammen van de islam/asielzoekers industrie en een halt toeroepen aan linkse vriendjes politiek. Geert we rekenen op jouw!

Handig dat de Noord/Zuidlijn perikelen gelijk gelinkt worden aan de ‘islam/asielzoekers industrie’. Mag ik ook Martijn? Van het geld dat de PVV en de SP hadden kunnen uitsparen door niet zo lang te vergaderen (filibusteren), had het salaris van deze man tot zijn pensioen betaald kunnen worden. He, ik kan het ook. Waardeloze en irrelevante argumenten verzinnen is dus niet moeilijk. Ow sorry. Is dus niet moeilijk!!!!

Nog eentje, van Rampadarath uit Amsterdam:

Daarom worden de burgers kwaad op de Overheid. En de burgers kunnen alleen maar vloeken. En die vloek-zonde daalt neer op bekende Nederlandse Toppers. De Toppers hebben het goed en de Armen betalen de tol. En de vloek-zonde is ook op de Nederlandse Voetbal gedaald. Daarom hebben zij alle drie wedstrijden verloren. Zonde en vloek kennen geen grenzen.

Juist ja. Snap ik het nu goed dat het feit dat de directeur van het GVB een nieuwe baan krijgt, de oorzaak is van een enorme vloek-zonde, waardoor onze jongens zijn uitgeschakeld in Polen en Oekraine. Als dat zo is, hoeven ‘we’ onze woede niet meer te richten op de spelers, maar kunnen we gewoon deze meneer verrot schelden. He, lekker overzichtelijk allemaal.

Om het af te leren doen we nog een leuke van J. uit Amsterdam:

onbegrijpelijk dat zo iemand nog bij een zelfde bedrijf mag werken. de bestuurders blijken elkaar de hand boven het hoofd te houden en wanneer dit gebeurd is er nog veel niet boven tafel. graag meer onderzoek naar het functioneren bij het gvb.

Graag meer onderzoek naar het gebruik van hoofdletters en werkwoordvervoegingen. En dan die achterdocht. Er zal nog wel veel meer mis zijn. Vast wel. Bij u op het werk niet dan? Daar gaat alles exact volgens de regels en nog sterker, u loopt natuurlijk voorop bij het nakomen van alle regeltjes.

Maar goed, dit is natuurlijk een makkelijke manier om een stukje te schrijven. Even lekker lachen om de domheid van de gemiddelde Telegraaflezer. Maar het probleem is, dat dit blijft komen. Telkens weer zet De Telegraaf dit soort stukjes op de site en lopen mensen leeg achter hun toetsenbord. Niet erg, maar bij de PVV lezen ze mee. Beetje knippen en plakken en hup, ze hebben weer een verkiezingsprogramma. Ik verdenk de PVV-ers ervan dat ze met een bandrecordetje naar verjaardagen gaan en daarna de meest genoemde standpunten doorsturen naar digitale ideeënbus in Den Haag.

Ik begrijp dat, indien dit waar is, het GVB geen schoonheidsprijs verdient. Ik vind ook dat mensen die hun werk niet goed doen, daarmee moeten stoppen. Dat ze ander werk moeten gaan doen en voor dat werk beloond moeten worden. Het oude salaris mag helaas niet meegenomen worden. Vaak is de waarheid echter iets minder zwart/wit dan De Telegraaf ons doet geloven. Bij het Nederlands elftal heeft niet alleen Bert van Marwijk schuld aan de nul punten van oranje. Bij het GVB zal van alles mis zijn gegaan op het vlak van communicatie, waardoor er een onhoudbare situatie ontstond (of zoiets). Maar ja, in het woordenboek van De Telegraaf staat een dikke streep door het woord nuance.   

Ow jah, de reacties welke hierboven zijn weergegeven, werden allemaal onder werktijd geplaatst. Dan kan ik een flauwe opmerking over hardwerkende Nederlanders maken, maar ik ga er gewoon van uit dat dit mensen zijn die op andere tijdstippen hard werken.

Gisteren op teletekst en vandaag onder andere in het AD en de Telegraaf. De beloningen in de zorg zijn te hoog. Het blijkt te gaan om een lijst van 50 grootverdieners in de ouderenzorg. Een aantal van deze mensen rijdt rond in te dure auto’s en verdient heel veel geld met het aansturen van één of een aantal verzorgingstehuizen. Uit het stuk in de Telegraaf blijkt ook dat er maatregelen genomen zijn om dit soort excessen te voorkomen, maar dat reeds gemaakte afspraken niet teruggedraaid kunnen worden. Logisch. Als er door Den Haag gemorreld wordt aan bestaande regelgeving, liggen de woorden ‘verworven rechten’ op de lippen van de vakbondsvertegenwoordigers.

Dat het overigens niet alleen in de zorg heel bond wordt gemaakt, blijkt wel uit de affaire bij Bestuur Openbaar Onderwijs Rotterdam (BOOR) in Rotterdam. Drie personen konden zich jarenlang verrijken door nieuwbouwprojecten op een slinkse wijze aan te besteden. Zo werd tijdens de bouw van een nieuw scholencomplex, bijvoorbeeld ook even de badkamer of keuken van de heren meegenomen. Ook forse bedragen werden betaald. Nu gaat het even niet om de laakbare praktijken van deze personen. Zij begaven zich in de wereld van de stenen en sinds de bouwfraude affaire weten we wat daar gebeurde, en blijkbaar nog steeds gebeurt. Nee, we kijken even verder naar de algemeen directeur van BOOR. Deze beste man had dit allemaal niet gezien. De vraag is of hij het had kunnen weten. Toch stapt hij op want tsja, hij is eindverantwoordelijk. Toen bleek dat hij de maximale ontslagvergoeding van € 165.000,- meekreeg. Dit zou overeenkomen met een jaarsalaris. Ter vergelijking. Het brutosalaris van een leerkracht is gemiddeld ongeveer €35.000,-.

Het spreekt voor zich dat mensen vanuit hun eigen achtergrond dit probleem proberen te duiden. Mensen met een sociale inslag geven aan dat de marktwerking, zoals die ook hier haar intrede heeft gedaan, ervoor zorgt dat geld een verkeerde bestemming krijgt. Anderen vinden personen die hoog in organisaties zitten per definitie graaiers en uit de liberale hoek klinkt vaak het geluid dat mensen vrij zijn om zich te ontwikkelen en om naar mogelijkheden te zoeken.

Dat de ‘marktwerking’ verantwoordelijk is, voor deze uitwas, is niet waar. Openbaar onderwijs wordt op dit moment in een rap tempo verzelfstandigd, waar het eerst onder de vleugels van de plaatselijke gemeente opereerde. Bijzondere scholen echter (bijvoorbeeld Katholieke en Protestantse scholen), zijn altijd zelfstandig geweest. Ik heb nog nooit gehoord van een directeur van een stichting voor Katholiek onderwijs, die tegen een enorme vergoeding zijn stichting of organisatie ten gronde richtte. Dat komt waarschijnlijk omdat het in het bijzonder onderwijs vaak gaat om kleine organisatie, welke aangestuurd worden door een bestuur van betrokken ouders.

De liberale opvatting dat mensen vrij zijn om zich te ontwikkelen, is natuurlijk een uitstekend uitgangspunt. Mensen die dingen voor elkaar krijgen en daar veel geld mee verdienen, hebben ervoor gezorgd dat we in een land van ongekende weelde leven. Een dergelijke instelling is ook zeer goed voor gebieden als de zorg en het onderwijs. Eén punt verschilt echter. In deze sectoren is het niet zo dat beloningen meestijgen als successen worden geboekt. De beloning komt namelijk rechtstreeks uit de belastingpot en elke euro uit die pot moet eerst drie keer worden omgedraaid, eer deze wordt uitgegeven.

Vroeger leerde ik: Als je rijk wilt worden ga je in het bedrijfsleven werken. Het onderwijs en de zorg zijn voor mensen met een ideaal. Inmiddels blijkt dat niet meer te kloppen. Het is mogelijk om een meer dan riant salaris op te strijken, door in de zorg of in het onderwijs te gaan werken.

Als socialist en liberaal er dan naast zitten, waar zit hem dan het probleem? Bij de personen zelf natuurlijk. Als iemand gaat onderhandelen over zijn inkomen en auto van de zaak en er wordt overeengekomen dat er een belachelijk salaris wordt betaald en een veel te duren auto zal worden aangeschaft, dan is het mogelijk om te denken: dat heeft die man goed gedaan. Je kunt ook denken: door dat ene gesprek, heeft die man zijn organisatie een stuk minder sterk gemaakt. Mensen die echt de verantwoordelijk voor een organisatie nemen en zich met hart en ziel voor die organisatie inzetten, vragen zich altijd af hoe het beter kan. Ze zouden dan ook moeten bedenken, dat zij elke maand een flinke hap uit de financiële middelen van de organisatie nemen. Een leerkracht die ontslagen dreigt te worden, verzuchtte dat zij nog vier jaar kon werken voor de ontslagvergoeding die de directeur van de organisatie meekreeg. Ik snap dat gevoel wel.

Laat ik duidelijk zijn. Het salaris van de directeur van BOOR valt niet op binnen de financiële administratie. De bedragen die in deze organisatie omgaan zijn gigantisch. Wel is de vermogenspositie de laatste tijd teruggelopen van 42 miljoen, naar 28 miljoen euro (verantwoordelijkheid van de directeur). Er gaat bezuinigd worden op onderhoud en personeel. Als je kind in Rotterdam-Noord les krijgt in een slecht onderhouden school, in een klas met 42 leerlingen omdat een deel van de leerkrachten is ontslagen, dan word je niet vrolijk van het nieuws dat de directeur van de stichting waar je school onder valt, €165.000,- meekrijgt. En dan zwijg ik nog maar over wat dat met het moreel van de leerkrachten doet.

Mensen die meer dan 43.000 euro per jaar verdienen en in een huurhuis wonen, dienen meer huur te gaan betalen. Een verhoging van 5% per jaar moet mogelijk zijn, volgens minister Spies. Uit onderzoek blijkt dat mensen gemiddeld 13 jaar in een huurwoning blijven zitten en dat ze in die periode wel meer gaan verdienen, maar niet meer huur gaan betalen. Ja, er is wel een pietluttige jaarlijkse verhoging, maar die staat niet in vergelijk met de gemiddelde inkomensstijgingen van de huurders.

Nu heb ik het voordeel dat ik bekend ben met een praktijkvoorbeeld. Mijn ouders bewonen een huurhuis. Al bijna 40 jaar wonen ze in hetzelfde huis. Door de geringe huurstijging per jaar, betalen zij voor een eengezinswoning tussen de €500,- en €600,- per maand. Misschien willen ze in de nabije toekomst wel verhuizen naar een appartement, maar dat kost ze direct €100,- tot €200,- per maand aan huur extra. Geld dat ze wel hebben, maar liever aan iets anders uitgeven. Alle huurhuizen die nu aangeboden worden, zijn duurder dan hun eigen woning. De oplossing volgens politiek Den Haag is dus het invoeren van een huurverhoging voor ‘rijke’ huurders.

Het vreemde aan de huurmarkt is wel, dat de huurprijs niet bepaalt wordt door het bijvoorbeeld het huurgenot, of de waarde van het huis. Mochten mijn ouders nu verhuizen, dan wordt de woning opnieuw aangeboden voor een huurprijs die gaat richting de €800,-. Waar komt die verhoging van €250,- vandaan? Gaan de mensen die in dat huis gaan wonen zoveel meer genieten van hun huis? Gaat de kwaliteit van wonen met 40% omhoog? Ik denkt het niet.

Een woning dient gewoon weer verhuurd te worden voor het bedrag dat de vorige bewoners er voor hebben betaald. Eventueel met een verhoging van een paar tientjes voor een paar aanpassingen die gedaan zijn. In dat geval stijgen alle huren evenredig en volgens de prijs die de markt bepaalt en wordt overstappen naar een ander huis eenvoudiger voor iedereen. Mensen willen het vast niet zien, maar ook hier wordt het bewijs geleverd dat ingrijpen van de overheid niet leidt tot betere resultaten. Geef de corporaties 1 regel mee. De stijging van de huren mag de inflatie niet overstijgen. Klaar. Op andere gebieden moeten de corporaties wel bedolven worden onder beperkende regeltjes over het speculeren met gelden die niet van hen zijn (Vestia) of over de aanschaf van een schip (ss Rotterdam).              

Als een woning gemiddeld €500 euro per maand oplevert en die woning wordt 40 jaar verhuurd, dan levert dat een totaalbedrag op van €240.000,-. Ik denk dat daar een aardige woning voor gebouwd kan worden en is het ook nog mogelijk om in het onderhoud te voorzien. Laat de woningcorporaties zich daarmee bezighouden, en probeer niet met allerlei lapmiddeltjes en regelingen mensen uit hun huis te krijgen. Het verleden heeft geleerd dat dit soort regelingen altijd neveneffecten hebben die op dit moment nog niet te voorzien zijn.    

Rechts is de baas. Lekker zeggen wat je vindt, ongeacht de consequenties, is erg in en erg rechts. Groepen in de samenleving tegen elkaar opzetten, ook erg rechts. Of denken: ‘zoek het zelf maar uit. Ik werk hard en verdien mijn geld. Mensen die niet werken, mogen niet aan mijn geld komen.’ Echt rechts. De rechterkant van het politieke spectrum werd jarenlang bezet door de VDD en, afhankelijk van de wind die waaide, het CDA. Inmiddels heeft zich op de uiterst rechtse kant de PVV genesteld, hoewel deze partij op sociaal economisch vlak zich ook vaak opstelt als een broertje van de SP. En of de VVD zo rechts is, valt nog te bezien. De VVD heeft een liberale denkwijze, wat in mijn ogen wat anders is dan ‘rechts’.

Vanwege de opkomst van ‘rechts’ is het ook ineens belangrijk dat er een meer ‘rechts’ geluid komt. De media worden al decennia lang overheerst door de ‘linkse kerk’ en daar moeten we maar eens van af. Gelukkig kunnen we al langer kiezen voor de commerciële oproepen, met verhelderende en duidende programma’s als So Think You Can Dance (SYTYCD) of Sterren Op het IJS (SOHIJ, of toch SOHI?). (Overigens dacht ik altijd dat dit soort programma’s vooral door kinderen en jongeren werden bekeken, maar inmiddels ben ik erachter gekomen dat het ook een favoriet tijdverdrijf is van vele volwassenen. Maar dit terzijde). De publieke omroep echter bleef achter met het verwoorden van de rechtse gevoelens die steeds sterker opspelen bij het brede publiek. Hebben AVRO en TROS een goede poging gedaan, het haalt het natuurlijk niet bij echte rechtse TV. Maar gelukkig is daar dan nu Wakker Nederland. Een spin off van de krant van wakker Nederland, De Telegraaf. In een interview op radio 1 gaf één van de presentatrices van één van de vele programma’s van Wakker Nederland (2), aan waarom het zo belangrijk is dat deze omroep bestaat. Het rechtse geluid verdiende een eigen plaatsje in Hilversum. Wat is dat dan, dat rechtse geluid? Volgens Merel Westrik kwam het erop neer dat er plek was voor serieus nieuws, terwijl er ook aandacht werd besteed aan luchtige items. Als voorbeeld werd genoemd een wortel met een kleur die niet overeenkwam met de normale kleur. Ik meen dat de wortel blauw was.

Nu erger ik mij al een tijdje aan dit ‘rechtse geluid’. Wat is er rechts aan blauwe wortels? Of aan een kind van negen dat een medaille krijgt voor heldenmoed? Of aan dauwtrappen met Hemelvaart? Niks! Het gaat hier niet om een ‘rechts geluid’. Het gaat hier om simpel nieuws voor simpele mensen die de wereld simpel willen inkleuren. ‘Geen geld naar Griekenland want Grieken zijn dieven!’ ‘Alle Marokkanen het land uit, want het zijn allemaal criminelen!’ ‘Mensen die niet werken zijn uitvreters, dus moeten alle uitkeringen omlaag!’ (Let vooral op de uitroeptekens. Die zijn populair binnen deze bevolkingsgroep). Uitspraken die het goed doen op verjaardagen, maar welke geen echte oplossingen bieden.

Het lijkt wel of mensen die links zijn over zaken mogen nadenken (de Volkskrant lezen, Pauw en Witteman kijken) en dat mensen die wat meer rechts denken, zoals ik, het moeten doen met de analyse van een blauwe wortel. Maar zo is het natuurlijk niet. Het liberale gedachtegoed verdient een goede bestudering en bevat zeer veel uitstekende handvatten voor een samenleving. Liberale filosofen als Locke, Montesque en Smith hebben een geweldige bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van de liberale samenleving zoals wij die kennen. Ik zou het waarderen als programma’s en bladen over dit soort filosofen als ‘rechts’ worden gezien en dat niet alleen niveauloze kranten en omroepen dat predicaat krijgen.   

Den Haag is te klein. Teletekst ontploft bijna. De VVD laat bij name van oa de heer Blok weten dat ze 75% van de ontwikkelingshulp wil schrappen. Een grove schande natuurlijk. Als je zelf rijk bent, dan is het je morele plicht om mensen die het minder goed hebben te helpen. Dat is ook zo. Het standpunt van de VVD laat zich eenvoudig vergelijken met dat van de PVV. Zoals wel vaker in de media en ook door de massa, wordt een mening welke onderbouwt wordt met vele standpunten, teruggebracht tot een paar oneliners. De PVV geeft aan dat het geld voor ontwikkelingsgeld niet naar het buitenland moet, simpelweg omdat het ons geld is. Dat is een zeer sterk argument, als je op de kleuterschool zit tenminste.

De VVD geeft aan de centjes niet meer aan ontwikkelingsprojecten moeten worden uitgegeven, omdat in de afgelopen 60 jaar nooit is gebleken dat de gespendeerde guldens en euro’s goede resultaten hebben gehad. Dat is een stevige uitspraak, die lastig hard te maken is. Aan de andere kant is het ook moeilijk om met goede bewijzen te komen van juist ingezette ontwikkelingsgelden.

Ik ben van mening dat de VVD gelijk heeft als het geld voor ontwikkelingshulp vaak verdwijnt in de zakken van mensen die er vooral zelf van profiteren. Dat ontwikkelingshulp op die wijze met stoppen, mag evident zijn. Toch dient de VDD het geld (3 miljard euro) niet lekker makkelijk in eigen zak te steken. Ze moeten een voorstel doen om te onderzoeken op welke wijze het geld op een betere wijze gespendeerd kan worden.